سعدیا مرد نکو نام نمیرد هرگز. مرده انست که نامش به نکویی نبرند
این شعر رو گفتم تا در مورد یکی از خصایص مادر و یا همون حباب زری و یا بی بی زری و یا خاله زری و یا زن عمو زری و … که هر کسی با این نامها خاطره ای از او به یاد دارد رو با شما در میان بگذارم. مادر در سن نود سالگی نیز میگفتند من از نوه هایم نیز چیز یاد میگیرم که این همان بود که تا اخر عمر از تلبت و یا تلفن های هوشمند استفاده میکردند و همچنان برای اموختن ذهن بیداری داشتند. این موضوع. باعث شد که بنده نیز این اموزه را اویزه گوش خود داشته باشم و برایم خیلی خاطره شیرینی رقم خود. به یاد دارم روزبه ما حدود دو سالگی یه لیوان داشت که درونش نی. نیز تعبیه شده بود و همیشه برایم سوال بود که چطور میشه تا اخرین قطره اب رو از لیوان با نی نوشید چون بعد از برداشتن دهان مقدار مانده در نی به لیوان بر میگردد حال انکه روزبه در حال نوشیدن اب بود و در اخر خود لیوان رو نیز سر کشید 😂😂😂 من که با این ترفند ساده پی به سوال خود برده بودم یاد گفته مادر افتادم که حقیقتا چنانچه بخواهید همیشه میوانید در حال اموزش باشید تا به کمال برسید. روح تمامی بزرگان فامیل شاد که نسلی تکرار نشدنی بودند و خدا چه منتی بر ما نهاد تا خاطراتی را با این عزیران داشته باشیم.
ارسالی از سید رضا قیری زاده
مرداد ۱۳۹۸
